اَز در خون تو جُدا بِشم ابداً
پِدر و بَرادر تو صاحب مَددن
وَسَجِيَّتُكُمُ الْكَرَمُ نِشون مِیده که
اِین قبیل ذَره پَروری و خوب بَلدن
بَرکت کِشورمایی
جان رِضاییم
دُختر شاه وِلایی
جان رِضاییم
شافعِ روز جزائیم
جان رِضاییم
(غُلامم، غُلامم، غُلام اِین دَربارم) ۲
(وَ قَلبی لدَیکِ یا حضرت مَعصومه) ۲
(تو مَشهد، نِدا اَز نَقاره خونه میگه) ۲
(صلّی اللَّه علیک یا حضرت مَعصومه) ۲
شاعِری که اَز تو بِنویسهِ نداره گِله
خوش به حالش اگه کَربلا بِگیره سِلب
من نَمک خورده آب شُور شَهر قُمم
که همیشه حَسرت زِیارته، بِه دِلش
نام تو نَغمِه‌ی بارون، مَعصومه خاتُون
تو سَرم درد و بَلاتون، مَعصومه خاتُون
زِینب شاه خراسون، (مَعصومه خاتُون) ۲
إشفعی لَنا اِی مِیوه‌ی قَلب مُوسی
حِساب و کِتابَم با حضرت مَعصومه
پُشت بام اُم البنین بِه لب‌هام اُومد
و صلّی الله علیک یا حضرت معصومه
مَولاتی، مَولاتی، مَولاتی
