یه وقتایی آدم از همه ناامید می‌شه

یه وقتایی آدم از همه ناامید می‌شه

[ وحید شکری ]
یه وقتایی آدم از همه ناامید می‌شه
یه وقتایی طوفانِ غصه‌ها شدید می‌شه

یه وقتایی تُو مَردم می‌مونم تک و تنها
یه وقتایی دلگیره زندگی برام اما

تا تو رو دارم امام رضای من
کم نمیارم امام رضای من

ای رفیقِ صمیمی
سرپناهِ قدیمی
(تو همه زندگیمی) ٢

مشهد رو عشقه
زیرِ نم‌نمِ بارون گنبد رو عشقه

صحن گوهرشاد
یادم نمی‌ره اشکام از چشمم افتاد

دورت بگردم
من مهربون‌تر از تو پیدا نکردم

یا ضامن آهو ...

یه وقتایی می‌ترسم، دنیا خیلی بی‌رحمه
یه وقتایی دردامو هیچ‌کسی نمی‌فهمه

یه وقتایی قلب من دست آدما افتاد
ولی باز دیدم که حرمت پناهم داد

من دوسِت دارم، یه وقت نگی برو
هیچ‌وقت از یادم نمی‌برم تو رو

خیلی قلبم می‌خوادت
هستم آقا به یادت
(تو رو جونِ جوادت) ٢

منّت کشیدم
غیر تو دورِ هر کس رو خط کشیدم

خیرِ کثیره
آدم تُو صحن تو آرامش می‌گیره

یادم نرفته
بابام شفامو از دست تو گرفته

یا ضامن آهو ...

نظرات