کریم باشی محاله، چیزی برات بمونه
نه صحن و نه رواقی، نه گنبد و چراغی
ای زمونه....
اگه بخوای صحن و گنبد، زائرات فراوونن
لب که تر کنی می بینی، چاکرات فراوونن
کی گفته نوکر نداری، ذاکرات فراوونن
میگم یا حسن حسن جانم، افتاده گره توی کارم
من ذکر حسین حسینم رو، از ذکر حسن حسن دارم
جانم جانم حسن جانم
----
ضریح با صفایه، تو بین آسمونه
کریم روزگاری، ولی حرم نداری
ای زمونه...
ضریح و صحن و رواقت، فی قلوب من والاه
آسمونیا میخونن، الدخیلُکَ آقا
هر دوشنبه شب حسن جان، زائرت میشه زهرا
اما آخرش با این دستا، واسه تو حرم میسازیم ما
از باب الحسن میریم سمتِ، پایینِ پای حسن مولا
جانم جانم حسن جانم
---
عذابت میده کوچه، زجرت که میده خونه
چرا قدت خمیده؟ چرا موهات سفیده؟
ای زمونه
صبر و سکوت مدامه، خنجرت تو رو پیر کرد
بی وفایی سپاه و، لشکرت تو رو پیر کرد
بیشتر از همه که داغه، مادرت تو رو پیر کرد
تو یادت مونده هنوز کوچه، افتاده روی زمین مادر
ای وای از دل تو آقا جون، ای وای از دل بابا حیدر ..
منبع:کانون نغمه پردازان جواز نوکـــــری
حاج ابوالفضل شربیانی - علی گلچین پور - خانم مرضیه عاطفی - محسن حسنی
