وای الهی بباره اشک آسمون

وای الهی بباره اشک آسمون
لب تو دوباره باز بگیره جون

بیاره یه مشک پر ز آب عمو
نبینه گلوی خشک تو عدو

کودک دلاورم غنچه‌ یاس پرپرم
دست و پا نزن علی پیش چشمای ترم

برا تو بسه فقط یه قطره آب
سرتو بزار رو شونمو بخواب

نکنه این آخرین نگاهته
مادرت تو خیمه چشم به راهته

پر زدی مثل کبوتر از قفس
روی دست من نزن نفس نفس

یه بار دیگه بخند برا بابا
چشاتو علی نبند تو رو خدا

وقتی حرمله به حنجر تو خیره شد
آسمان دیده تار و تیره شد

وقتی که فشرد و بر گلو نشسست
بمیرم برات که گردنت شکست