همه عُمر برندارم سر از این خمار مستی که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی منبعِ نور، خالقِ شور ز دو عالمی حسین امپراطور ماه تابان شاه جانان میرسم تو روضهی تو به رضوان ای حسینجان، ای حسینجان، ای حسینجان همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی چه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی؟ صاحب فضل، کار تو بذل همه زندگیم فدات یا ابالفضل نورالأنوار، خیرالأذکار توی کربلا شدی خودِ کرّار ای علمدار، ای علمدار، ای علمدار... ابالفضل، ابالفضل، ابالفضل