همه عالم بُوَد کربلای حسین
پدر و مادرم به فدای حسین
یا حسین یا حسین...
از دل قتلگاه باید این زمزمه
تشنه‌لب کشته شد پسر فاطمه
مونده بر روی خاک بدن بی‌سرش
فاطمه می‌زند بوسه بر حنجرش
همه عالم بُوَد کربلای حسین
پدر و مادرم به فدای حسین
یا حسین یا حسین...
زینب و قتلگاه، آتش و خیمه‌گاه
یک تن غرق خون، یک بیابان سپاه
مادری تشنه لب، کودکی کرده غش
می‌زند از جگر ناله‌ی اَلعطش
همه عالم بُوَد کربلای حسین
پدر و مادرم به فدای حسین
یا حسین یا حسین....
آسمان و زمین می‌دهد این ندا
به لب تشنه شد سر مهمان جدا
سر روی دست شمر، تن به خاک زمین
فاطمه فاطمه کربلا را ببین
همه عالم بُوَد کربلای حسین
پدر و مادرم به فدای حسین
