نه سرخیه پرچم تو را

نه سرخیه پرچم تو را، نه جلس ماتم تو را
به غصه‌های دل خودم نمی‌فروشم غم تو را

به بیرق هیئتت قسم، قسم به شام محرمم
که از در خانه‌ات حسین به جای دیگر نمی‌روم

زندگی تویی عاشقی تویی شاه کربلا یا حسین
بندگی منم تو ز بند تن کن مرا رها یا حسین

یاحسین یاکربلا

دلم فقط آشنای توست مسافر روضه‌های توست
وطن ندارم در این دیار دیار من کربلای توست

فتادم از پا و از توان بدون من رفته کاروان
امیر دیرین عاشقان، به کربلایت ما را رسان

دورم از تو و می‌کشم نفس در هوای تو یا حسین
دورم از تو می‌شود دلم کربلای تو یا حسین

یا حسین یا کربلا...

دوباره هنگامه‌ی عزاست، دوباره هر کوچه نینواست
اگر چه دل مرده‌ام ولی، برای دل تربتت شفاست

چه حاجت گنبد طلاست، غبار کوی تو کیمیاست
نماز من در حریم توست، که مهرم از خاک کربلاست

هر کجا روم قبله‌ی دلم رو به سوی تو یا حسین
سجده ‌می‌کنم عاشقانه بر کوی تو یا حسین

یا حسین یا کربلا...

غمی که در نام زینب است، نمیز آلام زینب است
شب من و تو کجا سیاه به قدر یک شام زینب است

کسی چه فهمیده از غمش ندیده ماتم چو ماتمش
نمی‌شود مجلسش تمام ادامه دارد محرمش

ما کجا و فهمیدن غم وارث غم کربلا
ما کجا و فهمیدن غم دیدن شه سرجدا

یا حسین یا کربلا...