من همه چیمو باختم و
دیگه حتّی آبرویی هم ندارم
دلخوشیم اینه که هنوز
میذاری تُو هیئت تو پا بذارم
آره منم همون که بُرد، دلِشو لذّت گناه
آره منم همون رفیق، که جا زده میون راه
حالا ببین که پایینه سرَم، ببخش حسین
اگه ردم کنی کجا برم؟!، ببخش حسین
مَنو به گریههای مادرم، ببخش حسین
اباعبدالله...
*****
این دلِ هر جاییِ من
جونمو به لب رسونده تو میدونی
از نفَس انداخته مَنو
ببین از کفم داره میره جَوونی
آقا خودت یه کاری کن، که بمونم تُو این مسیر
تویی تو کِشتی نجات، بیا و دستمو بگیر
جَوونی سنّ خامی و خطاست، ببخش حسین
همیشه بخشش از بزرگتراست، ببخش حسین
رضایتت رضایتِ خداست، ببخش حسین
اباعبدالله...
*****
من خودمم قبول دارم
که یه عمره سَر تا پام غرقِ گناهه
امّا تو هم خوب میدونی
نوکرِت بیکس و بیپشت و پناهه
تو که همیشه از کرَم، جواب این بَدو میدی
تو که همهش به فکرمی، تو که همیشه بخشیدی
حالا دوباره بگذر از خطام، ببخش حسین
دوباره مهربونی کن باهام، ببخش حسین
مَنو صدا بزن حرَم بیام، ببخش حسین
اباعبدالله...
