ملت ایرانه همیشه مدیونت
تو مسیر خدمت، ریخته شده خونت
(آغوش ثامِن‌ُالحُجَج نوش جونت)۲
(به خادم امام رضا یه عمره مشهور شدی)۲
خادم جمهور بودی، شهید جمهور شدی
از خبر شهادتت رئیسی عزیز ما
به روضه‌ی فاطمیه می‌رسه باز گریز ما
(واویلا، از این خبر بیزاریم
از آتیش خاطره‌‌ی بد داریم)۲
*****
دوباره شد داغ دلای ما بیشتر
از تو و حاج قاسم مونده یه انگشتر
(گریه‌کُنِ روضه‌های غریب مادر)۲
سید می‌بینی داغ تو دل یه ملتو سوزوند
شبیه جد اطهرت از بدنت چیزی نموند
برای ما تداعی شد روضه‌ی شاه عالمین
سفارش امام رضاست فَابكِ عَلَي الاِمام حُسِين
تو لحظه‌ی شهادتت «حسین حسینه» رو لبم
دل پریشونِ روضه‌یِ غروب و آهِ زینبم
(عالمو بیقرار کنم، خیمه‌هاتو چی کار کنم؟)۲
خودم پناه عالمم، کدوم طرف فرار کنم؟
*****
ای وای پر از زخمی، ای وای پر از خونی
عطشان اگه بودی، (عریان نمی‌مونی)۲
(نترس اگه غارت شد پیروهنت
چادرمو میندازم روی تنت)۲
منم شبیه خیمه‌هاتون سوختم
کاشکی خودم کفن برات می‌دوختم
خدای من، خدای من
عریانه بچه‌‌ی با حیای من
«ای احترام واجبِ زینب، دم غروب
عریان شدی و جسم تو بی احترام شد»
«بالای سرت رسید و دستش پر بود
با پا بدن پاک تو را برگرداند»
لشکریان خیره سر
چند نفر به یک نفر؟!
