فَقَدْ هَرَبْتُ اِلَيْكَ
روحی و قَلبی لَدَيْكَ
صلَّ اللهُ عَلَیکَ
حسین حسین حسین...
از عاشقی توصیفم
بی‌تو بلاتکلیفم
قشنگ‌ترین تصنیفم
حسین حسین حسین...
این دلم مبتلا
جامون خالی شبا کربلا
چاییِ روضه‌اته
که میده سنگ دلم رو جلا
یا اباعبدالله، یا اباعبدالله، یا اباعبدالله
ای شور تو در سر، ای قند مُکرر
خورشیدِ نهانِ آغوش پیمبر
جان حسنی ای آیینه‌ی حیدر
ناقابله جانم، ذبحِ علی‌اکبر
وقتِ اذونه
اباعبدالله می‌گیره وضو
میگه علی جان
پسرم برو برام اذان بگو
چه اذانی اللهُ‌اکبر
چه کمالی اللهُ‌اکبر
چه بیانی اللهُ‌اکبر
چه جمالی اللهُ‌اکبر
ای تلاطمِ موجِ قیام علی‌اکبر
ای ترانه‌ی روی لبام علی‌اکبر
السّلامُ علَیکَ علی ولی‌الله
السّلامُ علَیکَ امام علی‌اکبر
علی‌اکبر علی‌اکبر...
ترانه‌ی بارانی
تو روضه‌ی رضوانی
سیّدُنا العطشانی
حسین حسین حسین...
جز تو از عالَم سردم
نکردی هیچ‌وقت طردم
دورِ سرت می‌گردم
حسین حسین حسین...
روحِ عشق، جان عشق
ای شاه‌بیتِ کُلِّ دیوانِ عشق
کمتر از مور منم
نبضِ قلبمی سلیمانِ عشق
یا اباعبدالله، یا اباعبدالله، یا اباعبدالله
ای نورِ سماوات، سُکّانِ مناجات
ای بالِ ملائک فرشِ سینه‌زن‌هات
گیسوی کمندت سرمنشاءِ خیرات
پُر کن قدحم رو ای پیرِ خرابات
یا اباعبدالله، یا اباعبدالله
