علم به دوش آمد

علم به دوش آمد

[ ابوالفضل قمی ]
علم به دوش امد،ندا به گوش آمد: (عباسم اَن ابنُ حیدر)۲
با قلب شکسته سقا کنار دریا پر از خروش آمد

(امیر لشکر حسین، من عباسم)۲
یل دلاور حسین، من عباسم

امید حرم، پور حیدرم، هستم در شور و شین
گفته مادرم که من نوکرم بر اربابم حسین

(مشکل گشای عالمینم
خاک کف پای حسینم)۲

نظرات