شاید ازم بپرسن این روزا هنوز دوسش داری
چی گرفتی از این سینه زدن از این عزاداری
آخه روضه می‌ری تو این گرفتاری
آره دوسش دارم مثلِ قدیما
آره غلامِشَم برا همیشه
بگو که زندگیت بدونِ این عشق
مگه زندگی می‌شه؟
دنیایِ منه، امام حسین بزرگتر از دردایِ منه
ابا عبدالله ابا عبدالله ابا عبدالله ابا عبدالله
مگه امام حسینُ دوست داریم برای دنیامون؟!
مگه روضه میایم فقط برا دوایِ دردامون؟!
خیلی وقته حسین رفیقِ ماهاست
اگه رفیق اونِ که تا دَمِ مرگ ، می‌گرده صبح و شب دور و بَرِ تو
یکیو می‌شناسم که بعدِ مرگم، می‌شه هم‌سفرِ تو
دنیایِ منه، امام حسین بزرگتر از دردایِ منه
آخه کجایِ دنیارو برم دردام دوا می‌شه
بگو که آدم از این همه غم مگه رها می‌شه
شدنیه فقط با کربلا می‌شه
شبایِ اربعین می‌فهمی این عشق، برای هر مریض مثلِ طبیبه
ذکرِ حسین برابر با صدها، ذکرِ اَم‌الیجیبه
دنیایِ منه، امام حسین بزرگتر از دردایِ منه
