حسن عطایی

شأن خاکش توودنیا و توی عقبا رفیعه

1263
20
شأن خاکش توودنیا و توی عقبا رفیعه
عزّت رو آسمون از خاکش می‌گیره ودیعه
خورشیدم از نورش روشن می‌شه واسه طلیعه
(بقیعه)۴

نور عرش اعلاء، توی این حریمه
کل سرزمینش، (مِلک مادریمه)۲

آره با این که گرد و خاکیه صحنت
به یقین برتره از ملک سلیمان
آره به کوری چشم حسودان دو عالم
(عربستان می‌شه روزی حسنستان)۲

(کُلُنا فداکَ یا حسن ابن علی)۴

عالمی پیش این درگاه نورانی مطیعه
واسه اهل ایمان ذرّه‌ای از خاکش شفیعه
اونجا که حرم ساخته می‌شه با دستای شیعه
(بقیعه)۴

(دیدار حریمش، رویام از قدیمه)۲
این جا سرزمین آقای کریمه

یه حرم کم داره توو شهر مدینه
بدون شک تصوّرش دیدنیه

بشه حکّ سر در ورودیِ صحنت
(آستان مقدّس حسنیه)۲

این عشقیه که خدا به هرکی، هرکی نداده
ایشالله قسمت شه یه زیارت فوق العاده
بعد اربعین کلی عاشق ببینیم توو جاده
(پیاده)۴

(هر لحظه به لحظه رویای من اینه)۲
بر پا شه یه روزی، موکب توو مدینه

به غرور پسر فاطمه سوگند
همه عالم یه روزی این و می‌بینه
می‌نویسیم رو پرچم عربستان، فقط حیدر امیرالمؤمنینه

نظرات

نظری وجود ندارد !

لیست پخش