دو محراب خدایی دو صحن کبریایی

دو محراب خدایی، دو صحن کبریایی
و از گلدسته،ها آید به هر سو

صدای یک اذان کربلایی
زدم قبله نمایی

میون این دل مست و هوایی
و گفتم من همین جمله به کعبه

نماز عشق من به سوی اربابم حسینه
آخه قبله نمای دل من به سوی بین‌الحرمینه

و کردم اقتداء بر حضرت زینب کبری
آن حضرت علامه‌ی عظما

و خواندم من نماز عشق خود را
بی پرده و ابهام، تکبیرة الاحرام

الله اکبر

یا اباعبدالله آقای من،یا اباعبدالله آقای من

حسین، حسین، حسین