دوا روضه شفا روضه

دوا روضه شفا روضه

[ سیدمهدی حسینی ]
دوا روضه شفا روضه
می‌گیرم روزی یه عمره با روضه

روزا گریه شب‌ها روضه
شب جمعه داره کربلا روضه

آره جا داره بمیرم
لب خشکت کرده پیرم
چه خوبه تو دار دنیا
به تو افتاده مسیرم

منه بی سر و پا (کجا، تو کجا) 3
صدام برسه (به کرب و بلا) 3
بزرگِ من ای (عزیزِ خدا) 3

من رو کشته غم زینب
چه سنگینه بار ماتم زینب

براش هر روز هزار ساله
همش روضه خونه روزِ گوداله

تنت رو عریان که دیدم
به سمت قبله کشیدم

نذاشتن بیشتر بمونم
کنار جسم شهیدم

بگو نالم رو تا (سما بِبَرن) 3
می‌خوان سرت رو (کجا بِبَرن) 3
کی می‌بُره و (کیا می‌بَرن) 3

یا اباعبدالله......

نظرات