خوش به حال اونکه جون بده راحت
آرزومِ مرگ اینجوری واسم
وسط زمین شارع القبله‌ات
بشینم و بِهِم اجل نده مهلت
تنهام امام حسین
وقت مردن یه بغل ازت می‌خوام امام حسین
تنها رفیق هستی که موندی باهام امام حسین
آقام امام حسین، آقام امام حسین
آسمون سرخِ کرب و بلا
خون گریه می‌کنه وقتِ غروبا برات
بارون وقتی میزنه گریه می‌کنم
یاد ساعت‌هایی که تشنه بود لبات
خاصیت خاکِ کربلات اینه
هرکی تو حرم میاد و می‌شینه
اومدن و دعوت شدنش باهم
کَرم خانوم سه ساله می‌بینه
جونم امام حسین
من بی کربلات زنده نمی‌مونم امام حسین
من تو دنیا یه رفیق دارم اونم امام حسین
جونم امام حسین، جونم امام حسین
واست جون ندم من بی‌غیرتم
من همون گدای شاه عبرتم
یه روزی منم میرم زیر خاک حسین
کاش رو به کرب و بلا باشه صورتم
