حسینا کربلایت عرش اعلاست

حسینا کربلایت عرشِ اَعلاست
پذیرای مُحبّان تو زهراست

 حسینا هیئت تو بابِ روضه است
  که اسباب خداجویی مُهَیّاست
 
 حسینا بی تو هیچم بی تو پستم
  که بی تو نوکر آلوده رسواست
 
حسینا پیش مردم گر عزیزم
 تمام احترامم از تو آقاست


حسینا یادِ یارانِ شهیدم
دلم سرمستِ آوای حسیناست
 
حسینا اشک را از ما نگیری
 که این سرمایه‌ی ما هر دو دنیاست

حسین جان...