تو جاده‌ی غم تو، دلم شده مسافر
صاحب حرم نگاه کن، داره میاد یه زائر
رو به حرم می‌شینم، دست میزارم رو سینم
به این امید که یک شب، خواب تو رو ببینم
یا أیها الارباب ای امیر، منو بپذیر ای دل‌پذیر
ای لیلیِ من ای بی نظیر، دستِ منِ مجنون و بگیر
«اربابِ من ای ارباب من»
تو اوج روسیاهی، تو آبروم و داشتی
با این کارات برا من، شرمندگی گذاشتی
میگم جوونی کردم، قسم به مادرِ تو
من می‌کشم خجالت، از علی‌اکبرِ تو
دید و دلِ زارم مُرده بود، آبروم و دنیا بُرده بود
قربون علیِ اصغرت، کودکیش و نذرت کرده بود
«اربابِ من ای ارباب من»
دلی که برا دل‌بر میشه، باید برا اون پرپر بشه
آرزومه که از نسل من، گریه کنِ تو بیشتر بشه
سینه زنِ تو بیشتر بشه، روضه خونِ تو بیشتر بشه
«اربابِ من ای ارباب من»
ابالفضل...
***
تو ترنم موج دریایی
تو ملیکه‌ی ارش اعلایی
تو أم ابیهایی زهرایی
تو بهترین مادرِ دنیایی
حسین...
دل آخر حاجتش و می‌گیره
با عشقت پای عَلم می‌میره
پر می‌زنه قلبم با ذکر تو
تا نجف و کرببلا میره
حسین، ای عشقِ دنیای دیوونه
حسین، مِی‌نوشم کن ز این مِی‌خونه
به دل زنجیرم، اباعبدالله
به دون تو من، حسین میمیرم
اباعبدالله، حسین ثارالله...
***
العجل یا حجت الله، العجل بقیه الله
***
سرمایه‌ی محبت زهراست دین من
من دین خویش را به دو دنیا نمی‌دهم
گر مهر و ماه را به دو دستم نَهد قضاء
یک ذره از محبت زهرا نمی‌دهم
