تو افتادی دلم لرزید

تو افتادی دلم لرزید

[ محمدحسین حدادیان ]
تا افتادی دلم لرزید
بازم دشمن به من خندید

ولی ایندفعه چشماشون
به سمت حرم چرخید

بلند شو که داره دیر میشه
بری خواهرم اسیر میشه

بری دخترم دیگه پیر میشه
پاشو عباس، عَلَم رو باز بردار

نذار که ناموسم، بره کوچه بازار
امان ای دل ای دل، امان ای دل ای دل

کجا رفت اون قدو بالا
چی شد اون چشمای زیبا

شده قلبم مثل مَشکت
بلند شو از زمین سقا

بلند شو امیر لشگرم
خجالت نکش آب آورم

نکش پا رو خاک ای برادرم
برگرد خیمه، سکینه دِق کرده

رباب زیر معجر، چقد هق هق کرده
امان ای دل ای دل، امان ای دل ای دل

اومد بویِ گُل پَرپَر
شدی آروم، دَم آخر

نداشتی دستو افتادی
با سر رو چادر مادر

دیدی مادرم چه حالی بود
دیدی صورتش شده کبود

اونم دیده رو سر تو عمود
دیدی داداش، که زخمی بود بازوش

اگه قدش خم بود، لگد خورده پهلوش
چقد لگد میزنه به این در، ای بی‌حیا

ای میخ در لااقل تو کوتاه بیا
داره دنیای علی میسوزه

پیش چشمای علی میسوزه
قصدشون علی بود اما پشت در

فاطمه جای علی میسوزه
میسوزه، در بسوزه میخ در میسوزه

داره مادر با پسر میسوزه
***

نظرات