بیا نگاه کن روی لبم

بیا نگاه کن روی لبم

[ حسین ستوده ]
پاشو نگاه کن روی لبم اَمَّن یُجیبه
علی دارن بهم می‌خندن
پاشو ببین بابات غریبه

ای جوونِ ارباً اربا، باورم نمی‌شه بابا
پاره‌های پیکرت رو، می‌بینم میون صحرا

ببین گریه‌هامو، جلو چشم دشمن
ببین غصه‌ی تو، چی‌کار کرده با من
علی اکبر من، علی اکبر من

پاشو نگاه کن
تا که حرم پر از امیده
تا که صدای هلهله‌ها
به گوش خیمه نرسیده

دل‌خوشیم تو بودی اکبر، شِبهِ حیدر و پیمبر
داغ تو توونمو بُرد، کیه از بابات غریب‌تر

اینا که گرفتن، ازم اکبرم رو
یه روزم مدینه، زدن مادرم رو

علی اکبر من، علی اکبر من

پاشو نگاه کن
داغ تو پیرم کرده بابا
علی ببین نایی نمونده
تا خیمه‌ها برگرده بابا

چه کنم چاره ندارم، تو رو تو عَبا میذارم
دشمنم فهمیده انگار، بعد تو تمومه کارم

نمی‌فهمه هیچ‌کس، که من چی کشیدم
شده قطعه قطعه، جوون رشیدم

علی اکبر من، علی اکبر من

صَلی الله علیک یا اباعبدالله

نظرات