بسم ربّ علیِ اَعلی، یا علی اکبر یا مولانا گل باغِ اُم لیلا، هوَ مَمسوس، في ذاتِ الله تا ابد حیدریام، حیدریام، حیدریام (میکنم فخر به عالم، که علی اکبریام)۲ ای قامت قیامت، ای باب رحمت عرض ارادت توو جنگ پا رکابی، خود بوترابی عالیجنابی با هر ضربه صدتا مرحب رو خاکا میندازی آقا، آقا آقا آقا جانِ شیرین، علی اکبر، اَشبه النّاس به پیمبر بچّه شیرِ شاه خیبر، توو نبردش، خوده حیدر شاخ شمشاد حسین، خسرو شیرین دهنی (جان عمّه زینب و روح و روان حسنی)۲ آسون میشه سختی، میخونه وقتی، مددی نگارا بَه بَه بَه چه نامی، آخر مرامی همهجا باهامی من عبد و تو آقا، گل باغ لیلا هم رزم سقّا علی، علی... چه اذانی، چه سجودی، چه مرام و لطف و جودی عقل و دین از، سر ربودی، میمردم، تو نبودی (بطلب، جانِ حسین، من به شما محتاجم)۲ (به هوای حرم کربوبلا محتاجم)۲ پایین پا رو عشقه، کربلا رو عشقه این شبا رو عشقه هستیِ سه ساله، به خدا محاله ندی بهم حواله راهی کربلام کن، این شبا صدام کن یه نگاه به مام کن