باید که عاشق شم، یه جوری که بگن شبیهِ معشوقم
(یه عشقی که آخر، خاکم کنه پای ضریحِ معشوقم)۲
خاصیّت عشق همینه که رنگِ معشوق و بگیری
اگه بگه برو بمونی اگه بگه بمیر بمیری
با این‌همه ادعا چرا هنوز، این‌همه فرقِ بینِ ما
بینِ حسینِ فاطمه با حسینِ ما
یادت باشه ماییم که زیرِ دِینشیم
نه اون به زیرِ دِینِ ما
حبیبی حبیبی تو خیلی غریبی...
(من از تو ممنونم که اسم تو از این نفس نمی‌گیری)۲
(تویی اون آقایی که چیزی که دادی و پس نمی‌گیری)۲
مثلِ غمت پیدا نمی‌شه، تمومِ عالم و بگردم
هنوزم اونقدی که می‌خوام برای تو گریه نکردم
جز عشقِ تو چی می‌تونه مرگم و شیرین‌تر از عسل کنه
یه ذرّه خاک و به شِفا بدل کنه
هر کی به جز تو بود محال بود
حرّ رو هم ببخشه و بغل کنه
حبیبی حبیبی تو خیلی غریبی...
برا همه داری، تو رحمت همیشگی و دائم رو
(تو رو خدا آقا، تو آخرت نکن شفاعتِ شمر رو)۲
گرد و غبارای بیابون، کفن برای پیکرت بود
یه قطره‌شم بهت ندادن، آبی که مهرِ مادرت بود
ای بدنِ زیرِ سنگ و نیزه‌ها، چی شده نامرتبی
حتّی به روی نیزه فکرِ زینبی
سه روز روخاک کربلا رها شدی، ای زینتِ دوشِ نبی
حبیبی حبیبی، تو خیلی غریبی...
