ای سری که سرنی منزل و ماوای تو شد

(ای سری که سر نی منزل و مأوای تو شد
زینت دوش نبی بودی و نی جای تو شد)۲

(سرِ تو بر سر نی بود و تنت روی زمین)۲
طوطیا از سم مرکب همه اعضای تو شد

حسین...

(آیه آیه شدی ای‌مصحف صد پاره من)۲
(هدف سنگ جفا صورت زیبای تو شد)۲

(دشمنت کشت ولی نور تو خاموش نشد)۲
آری آن جلوه که خاموش نشود نور خداست

حسین...

(تو روی نیزه به لب آیه‌ی قرآن خواندی)۲
شهر مبهوت از آن ناله گیرای تو شد

کوفه تا شام تو را مهو تماشا گشتم
می‌روی و دل من آهوی صحرای تو شد

بارها از روی نی روی زمین افتادی
شهر آزین شد و سرگرم تماشای تو شد

(وای از مجلس نامحرم و از طشت طلا)۲
خیزارن بود که لب تشنه‌ی لب‌های تو شد

حسین...

(سفر کرب و بلا، حاصلش رنج و بلاست)۲
خطبه خوان نهضتش، دختر شیر خداست

سیدی یا مظلوم یا اباعبدالله...

(در زمین کربلا، شور و غوغا برپاست)۲
پیکرِ خونِ خدا، زخمیِ تیغ بلاست

(عترتِ مولا را، به اسارت بردند)۲
هستی خرگَه را، همه غارت بردند

(قبله گاه ما بُوَد خال ابروی حسین)۲
مرکز دارالشفا، خاک بین الحرمین

سیدی یا مظلوم یا اباعبدالله...