ای ساقی عطشان، آب آور طفلان از داغ هجرونت، شد خواهرم گریان ای پناه هر دو عالم، ای پناه اهل خیمه پیچیده تو دشت و صحرا، سوز و آه اهل خیمه قوت پیکرم ابالفضلم حیدرم ابالفضلم تکیهگاه حرم، ابالفضلم حیدرم، ابالفضلم ای ماه بیهمتا، آرامش دلها لبتشنه لبها، شد تا ابد دریا ای سر تو روی نیزه، ماه شبهای رقیه به فدای تو برادر، بشه بابای رقیه سایهی رو سرم ابالفضلم حیدرم ابالفضلم نور چشم ترم، ابالفضلم حیدرم، ابالفضلم ای دلبر و دلدار، سرلشکر و سردار صاحب لوای من، پاشو علم بردار ذوالفقار در نیامم، رجزت غوغاست ابالفضل گرچه افتادی روی خاک، پرچمت بالاست ابالفضل یکتنه لشکرم ابالفضلم حیدرم، ابالفضلم ساقی و ساغرم ابالفضلم حیدرم، ابالفضلم اعجاز عیسایی، تو مرد مردایی از بس ادب داری، از بس که آقایی نفست وابسته شد به نفس تو یا ابالفضل لقب بابالحوائج مختص تو یا ابالفضل ساقی کوثرم ابالفضلم حیدرم، ابالفضلم همدم دخترم ابالفضلم حیدرم، ابالفضلم پاشو برادرم، زینب بیقراره رحمی کن ابالفضل داداش غریبت هیچ کیو نداره ای تکیهگاه من، پاشو ای علمدار، قحط آبه خیمه اینجوری نخوابو مشک آبو بردار تو رفتی و قرارم رفت برادر که نه دار و ندارم رفت تو رفتی و سپاهم رفت همه دیدن که پشتو پناهم رفت (ابالفضلم، ابالفضلم)2 با نیزهها چه جور، اعضاتو دریدن ای بالابلندم، من واست بمیرم، دستاتو بریدن بعد تو کار من، می دونم تمومه بغضی تو گلومه، پیش دشمنامون، حرف از آبرومه ندارم من دیگه طاقت بلندشو تا خیمهها نشه غارت به زنهای حرم، اصلا نمیذران کوفیا یه کم حرمت (ابالفضلم، ابالفضلم)2