الرَّحْمٰن عَلَّمَ الْقُرْآن، قرآن در لحن عباس است
آیات سوره‌ی لقمان، تفسیرش شأن عباس است
کیست لقمان، که خدای ادبش میدانند؟
مقتدای همه‌ی با ادبان، عباس است
سر در قصر سلیمان نبی، حک کردند
پادشاه همه‌ی پادشهان عباس است
مه ام‌البنین، یل نام آوران
وارث جذبه‌ی امیرالمؤمنان
شیر نخجیر و فاتح هر معرکه
قدر و قادر و اسد و پهلوان
احدی در حد او نیست، جگر میخواهد
آسمان هرچه که زیباست، قمر میخواهد
ماه سنگی‌ست، دلِ حلقه‌ی انگشتری‌اش
صحبت از حضرت عباس، هنر میخواهد
سرلشکرها گریزان از ابروی دَرهَمِ عباس
حتی کوه می‌شکافد از بازوی محکم عباس
سیزده ساله به صفین، شجاعت کرده
نهروان را چه بگویم که قیامت کرده
کعبه از هیبت عباس، به خود لرزیده
کربلا با ادب از شاه اطاعت کرده
رجزش حیدری، بی مهابا قمر
ادواتِ رزم او به یَدَش همچو پَر
به هلاکت رسانده، عدوی حسین
به پدر رفته در همه حالت پسر
