آه نفسای آخرم

آه نفسای آخرم، نگران و مضطرم
که مدینه بعد من پر از غمه
می‌مونن غریب علی و فاطمه
ای وای یادشون میره مردم
همه حرفا که گفتم تو غدیر خم
کاشکی این بیست و سه سال
زحمت من هدر نره
میون آتیش و دود فاطمه پشت در نره
واویلا خدانگهدار زهرا
*****
آه منو آخرین نگاه، چه بلاییه تو راه
تو مدینه و دوشنبه‌ی سیاه
سیلی می‌خوره تو کوچه بی‌گناه
حیدر بگه دردشو با کی
داغ کوچه و اشک و چادر خاکی
حمله می‌کنن به سمت بیت بضعة الرسول
خونه‌ای که ملک الموت می‌گیره اذن دخول
واویلا خدانگهدار زهرا
*****
آه موقع شهادتین روی سینمه حسین
یاد کربلا و خنده‌های شمر
روی سینه‌ی حسینه پای شمر
دلخون روضه می‌خونم امشب
ناله می‌زنم ای وای از دل زینب
با دوازده ضربه از قفا سرش جدا میشه
بدون غسل و کفن تنش رو خاک رها میشه
چه بلاها که قراره سر دخترم بیاد
کاروان اسرا و مجلس ابن زیاد