آقا جان حسین حسین آقا جان

آقا جان حسین حسین آقا جان

هر کی رسید عبادتش تو رو زدن شد
یه جور شدی برای تو عبام کفن شد
چیدم تو رو اما مگه تن تو تن شد؟

تا به حرم چه درهم اومدی
مُصحَفِ من چقدر کم اومدی
با پدری که شد خم اومدی

این تشییع منو زمین گیرم کرد
شاهد باش مصیبتت پیرم کرد

کاری بکن، نشکن جلوم عصای بابا
حق تو نیست ببینمت هرجای صحرا
فَقَطَّعوا وَ بِسُیوفً ارباً اربا

صد تیکه‌ای نمیشه باورم
نعشتو تا به خیمه می‌برم
پاشو ببین من از تو بدترم

(چند باری در کنار پیکرت مردم علی
اولین باری است با صورت زمین خوردم علی)

(کنار پیکر تو باید به داد من برسند
تو صد نفر شده‌ای من هنوز یک نفرم)