ادب مُتِوَلِّد شد

ادب مُتِوَلِّد شد
آئینه‌ی آئینه نَسَب مُتِوَلِّد شد
شَرَف مُتِوَلِّد شد
شهزاده‌ی سلطان نجف مُتِوَلِّد شد

او آمده هیبت بدهد هيبت را
او آمده عزّت بِدَهَد عزّت را
او آمده تصویر کُنَد معنایِ
مِهر و غَضَب و غیرت را

طوفانِ علی
یادآورِ چشمانِ علی
دریایِ جَنَم
إحیاگَرِ عنوانِ علی
جانانِ علی، جانِ علی

بند2⃣

وفا مُتِوَلِّد شد
دلگرمی شاه کربلا مُتِوَلِّد شد 
وِقار مُتِوَلِّد شد
در خانه‌ی حیدر ذوالفقار مُتِوَلِّد شد

او آمده تا زنده کُنَد ایمان را
او آمده یاری بدهد قرآن را
بعداز پدرش به او لقب باید داد
شاهَنْشَهیِ مردان را

یک مَردِ خَطَر
یک حیدَرِ کرّارِ دِگَر
یک مَردِ نَبَردْ
با هِیمنه‌ی تیغِ دو سَر
کوهِ جَبَروت، مثلِ پِدَر

بند 3⃣

قَمَر مُتِوَلِّد شد 
جنگاوَرِ میدانِ ظَفَر مُتِوَلِّد شد
أمیر مُتِوَلِّد شد 
نام آورِ بی مِثْلُ نظیر مُتِوَلِّد شد 

او آمده أسوه‌ی شجاعت باشد
تا حامی خیمه‌ی إمامت باشد
او آمده تا برای کُلِّ هستی 
معیارِ بصیرت باشد

خوش نام و نشان
فوقِ بَشَرِ فوقِ بیان
حیدرْ وَجَنات
بر قلبِ شهامت ضَرَبان
عشق حَسَنِین، ماهِ جهان

شعر و نغمه: سید مرتضی پیرانیان
انجمن ادبی تکیه نوکری مشهد مقدس