گرد و غبار غم، زده خیمه به سینهام من زائر قبور خراب مدینهام آنجا که گریهها همه خاموش و بیصداست هرکس بمیرد از غم این سرزمین رواست آنجا که بغض سینه گلوگیر میشود حتی جوان ز غربت آن پیر میشود خاکش همیشه سرخ و هوایش غباری است از گریههای فاطمه آئینه کاری است هرکس دم از علی زده تخریب میشود صدیقهی مطهره تکذیب میشود **** دود بود و دود بود و دود بود گل میان آتش نمرود بود **** الهی کم نشه سایهت از سرم الهی برات بسازم یه حرم با کبوترا به دورش بپرم ای مادر کرم، بیبی بی حرم **** تا تو بودی خیمهها آرام بود دشمنم در کربلا ناکام بود تا تو بودی صورتی نیلی نبود **** همه منتظرن مادرش برسه کاش صدای برادر به خواهرش برسه **** غریباً وحیداً فریدا دیگه خواهرش دیر رسیدا قربون صدا زدنت خیلی بیهوا زدنت حالا روی چادرمه خاک دست و پا زدنت قرارمون یادت نره قرار اول تو روی تل و من توی مقتل بذار شمر رو سینهم بشینه خدا هست داره میبینه قرارمون یادت نره قرار دوم من روی نیزه تو بین مردم
عالی