چه عالمیست عالم بابالحوائجی با توست نورِ اعظم بابالحوائجی در عرش و فرش واسطۀ فیض و رحمتی بر دوش توست پرچم بابالحوائجی در آستانۀ تو کسی نا امید نیست آقا برای ما همه بابالحوائجی بی شک شفیع ماست نگاه رئوف تو در رستخیز واهمه بابالحوائجی دیوانۀ سخای اباالفضلیِ توام مانند ماه علقمه بابالحوائجی صحن و سرات غرق گل یاس میشود وقتی که میهمان تو عباس میشود در ساحل سخاوت دریای کاظمین مائیم و خاک پای مسیحای کاظمین با دستهای خالی از اینجا نمیرویم ما سائلیم، سائل آقای کاظمین رشک بهشتیان شده حال کسی که هست گوشهنشین جنتالاعلای کاظمین نور الهی از همهجا موج میزند توحیدی است بسکه سراپای کاظمین آنانکه زیر پرچم زهرا و حیدرند مدیون خانوادۀ موسیبن جعفرند