وقتی دورم به من از صفای ضریح و گنبد بگین

وقتی دورم به من از صفای ضریح و گنبد بگین
دلتنگِ رضایم، به من از مشهد بگین، مشهد بگین

پنجره فولاد وقتی که کربلا می‌ده
پس دونه‌های کبوترات شفا می‌ده

اندازه‌ی دل آهو، دل منم شکست آقا
منو راهم بده حرم، غم به دلم نشست آقا

جای این‌که به ما دوا بدی
زیارتِ امام رضا بدی

حرمی که داری، آرزوی منه
یا رضا، یا رضا، آبروی منه

یا امام رضا، یا امام رضا ...

سلطان رضا، زنگ نقاره‌خونه هنوز تُو گوشمه
هر شب عکس ضریح تو در آغوشمه، آغوشمه

گنبدِ طلا دل آدم رو می‌بره
مثل کفترا آقا ماها رو می‌خره 

آقا بگیر سر منو، بگیر بال و پَر منو 
ولی آقا تو امضا کن، مشهدِ مادر منو

جای این‌که به ما دوا بدی
زیارت امام رضا بدی

حرمی که داری، آرزوی منه
یا رضا، یا رضا، آبروی منه

یا امام رضا، یا امام رضا ...