واسه یه نوکر هیچی سختتر از این نیست که جا بمونه همه برن زیارت و نتونه بشینه از خجالتش تو خونه واسه یه نوکر هیچی سختتر از این نیست که بیسامونه حال دلش تو این روزا داغونه چشمای ابریش پرِ بارونه واسه موکبای بین راه دلتنگم واسه حس خوبی که تو راه باهاته اونیکه دست میکشه رو سر زائرها به خودِ خدا قسم مادر ساداته جاموندم از زائرا جاموندم از نوکرا جاموندم از کربلا، کربلا کربلا (جاموندم از کربلا) ****** حالا که من جاموندم با روزیِ زیاد و کم میسازم حالا دیگه با قسمتم میسازم برات توی دلم حرم میسازم زائرِ قلبم میشم دست میذارم رو سینه با اشک و آه السلامُ علیکَ یا ثارالله قبرکَ فی قلوبِ من والاه ممنون که لایق عاشقی دونستیم تو دلِ عاشق باید همیشه غم باشه بیشتر از زائراتون به من نگاه کردی خواستی حسرت حرم توی دلم باشه جاموندم از زائرا جاموندم از نوکرا جاموندم از کربلا، کربلا کربلا (جاموندم از کربلا) **** دلم داره میگیره رفیقام اونجان ولی من اینجام همه توی صحن قشنگت مولا اضافی بودم فقط من آقا دلم داره میگیره میگن فلانی به یادت هستیم واست دخیلی به ضریحش بستیم الان تو صحن ساقیِ بیدستیم حرمش گدا زیاد اومده و جا نیست بخدا مثل حرم جایی تو دنیا نیست میخورم قسم به جون مادرم چون که جایی مثل زیر قُبّهی تو آقا نیست جاموندم از زائرا جاموندم از نوکرا جاموندم از کربلا، کربلا کربلا (جاموندم از کربلا)