همه با دامن آتش گرفته رو به گودالند

همه با دامن آتش گرفته رو به گودالند

[ کربلایی نریمان پناهی ]
همه با دامن آتش گرفته رو به گودالند
تو با یک پیکر بی سر عجب شام غریبانی
منو پاره گریبانی تو و گودال طوفانی

یکی زد، دو تا زد، همه صورتت عوض شد
پر از خون شدی تو، رنگ تربتت عوض شد

حسین جان حسین جان
جانم حسین حسین جان... 

****

سر پیراهن تو گریه‌ی ما رو درآوردن
میان این‌همه کشته چرا تنها تو عریانی
فتاده بین میدانی نمی‌بینم مسلمانی

زمین و بگردیم پره یالِ ذوالجناحه
خدایا کمک کن مادرش تو قتلگاهه

شکسته شکسته، سر روی تنت می‌ذارم 
که باید سه ساعت از تو نیزه دربیارم

نظرات