نشسته عمه بغضی تو گلوم
مگه من مُردم تنها شه عموم
مثه قاسم بوده این آرزو
برم میدون
کاش می‌مُردم نمی‌دیدم نیزه‌دار رو
که میره سمت گودال
نمی‌دیدم جلو چشمام بدنش میشه پا مال
غرقِ در خون روی خاکا صد دفعه رفته از حال
میونِ گودال تو ازدحامی
شدی اسیرِ یه مشت حرامی
جلوی چشمات آبو زمین ریخت
همون‌که فهمید تو تشنه کامی
ای حسین ای حسین ای حسین(۴)
نشون میدم مرد مِیدونَمو
می‌ریزم پای عشقت خونمو
منم تو راهت میدم جونَمو
عمو جونم
کاش می‌مُردم نمی‌دیدم نانجیبی نیزه تو پَهلوت کرده
نمی‌دیدم شِمر رو وقتی پنجشو تو موت کرده
نمی‌دیدم جلو چشمام یکی زیر و روت کرده
عمو بمیرم که نیمه جونی
رو خاک صحرا غرق به خونی
سَرم بشه کاش فداسرت تا
یه ذره بیشتر زنده بمونی
کاش می‌مردم نمی‌دیدم تَه گودال رو تنت پا میزارن
نمی‌دیدم پیرهنت رو از تنت در میارن
نمی‌دیدم عمامه‌ات رو از سرت برمیدارن
صلی‌الله علیک یا عطشان
مقتل میگه افتادی آقا جان
مقتل میگه از مادرا خواستی
آقا بردن پیرهنت رو راستی
ای حسین ای حسین ای حسین
