می‌زنه شمشیر یکسره
از میمنه تا میسره
عمرسعد میگه به شمر
اونکه میون لشکره
چشاتو وا کن پیغمبره
یکی میگه شاید حیدره
یکی میگه ای امیر
پسرِ حسین علی‌اکبره
دنیای عقیله
موذنِ یه قبیله
عالَم به یه نخ پرچمش همیشه دخیله
زیبای عشیره
خداییش هم بی‌نظیره
یا فاطمه میگه به قلب معرکه می‌ره
چه دلی برد از زینبین
حیدره انگار تو حنین
می‌خونه تو میدون
انا علی بن الحسین
چه قهرمونی یا للعجب
مثل عموشه کوهِ ادب
میگه آهای شمر بی‌حیا
شرَت رو بکن
برو بی‌نسب
سردارِ حسینه
طلای نابِ حسینه
شهزاده علی وارث لوای حسینه
پابستِ حسینه
تمومِ هستِ حسینه
فرمانده‌ی گردانِ شیرِ دستِ حسینه
