مؤذنِ کربلا
یوسف آل عبا
(۲)
امیر و سرورِ دلیر و دلبر ستونِ لشکر حسین(۲)
خَلقاً و خُلقاً شِبه پیمبرِ علی اکبر حسین(۲)
شال خود را که بر کمر زد
سمت میدان عقاب پَر زد
(۲)
شیرِ صفدر علیِ اکبر چُنان که حیدر به درب خیبر زد
به قلب لشکر زد
تیغ اَبروش شمشیرِ ذوالفقارِ
مثل حیدر استاد کارزارِ
کُلِ میدون از قبل مِیمَنه تا بعد مِیسَره
با یک نگاش زیر و زِبره
علی اکبر علی اکبر (۴)
علیٌ المرتضیٰ
شَهنشَه لافتیٰ
(۲)
امیرِ عالمِ وصیِ خاتمِ شفیعِ محشرِ علی
صاحب منبرِ یک تنِ لشکرِ فاتح خیبرِ علی(۲)
در زمین محشری به پا شد
نوبت جنگ مرتضی شد
(۲)
کُلِ میدان شده هراسان که شیر غُرّان ابوتراب آمد
چه با شتاب آمد
دستِ حیدر بازوی کِردگارِ(۲)
خشم حیدر پایان کارزارِ
جنگ خندق واصل شد به دَرَک عَمربن‌عبدود حیدر وقتی به معرکه زد(۲)
علی اکبر علی اکبر (۴)
صلابتِ مصطفی
شجاعتِ مرتضی
(۲)
نورِ وجودش بخشش و جودش رسیده از مجتبی(۲)
قدرت و عزمشه شیوه‌ی رزمشه شبیه خونِ خدا(۲)
با تَشَر سمتِ لشکر اومد
بانگ أین المفر بَر اومد
(۲)
زد رجز خوان به قلب میدان شبیه طوفان انا ابن پیغمبر
علیٌ الاکبر
لشکری رو کُشته با یک اشاره(۲)
تا نقابُ از چهره بَرمی‌داره
ضربِ دستش مثلِ یه صاعقه
بر قلب دشمنِ یک ضربه کافیه بزنه
علی اکبر علی اکبر (۴)
