من از نوکریت منسب دارم

من از نوکریت مَنصَب دارم، ثارالله
نامِ نامیِ تو بَر لب دارم، ثارالله

گر سَر می‌شکنم پای روضت، ثارالله
اِذن از خواهر تو زینب دارم، ثارالله

مَن اَرادَ اللهُ بِعَبدٍ خَیرا
بخشد بَر او عشق تو، یَابنَ زهرا

یا ثارالله، عمرم گذشت آقا با تو
من مست و صاحب صَهبا تو
ارباب نگاه کن زیر پاتو

ما در خواب شیرین عشق و رویا تو
ما قطره‌ایم و دریا تو
از ما نگیری روضه‌هاتو

یا ارباب، ارباب یا عَزیزَ الزَهرا...

عشقت مِی‌ شده قلب ما خُمره، ثارالله
ما را مثنوی مادام العمره، ثارالله

تنها دلخوشی نوکر این شد، ثارالله
میده مادر تو زهرا نمره، ثارالله

از روز اول شد تکلیفم روشن
آقایی از تو نوکری هم از من

جونم نذرت که چیز قابل داری نیست
به جز شما دلداری نیست
ما را بر غیر تو کاری نیست

تو یاد ما بودی اگر یادت کردیم
به نوکریت عادت کردیم
بر تو عرض ارادت کردیم

یا ارباب، ارباب یا عَزیزَ الزَهرا...

باب رحمت تو باز است ارباب، ثارالله
با تو هر نفسم تازه‌است ارباب، ثارالله

پیش بارگه تو دلگیر است، ثارالله
از بس صحن تو  دلباز است ارباب، ثارالله

کار این دل با عشق تو دراومد
کِی پس تو می‌گی انتظار سر اومد

من هستم بی کرببلایت سرگردون
منو به خونم برگردون
بعدش دور سرت بگردون

آغوش تو برای ما آقا بازه
مدیونتیم بی اندازه
گوشه‌ی چشمت کار راه بندازه

یا ارباب، ارباب یا عَزیزَ الزَهرا...