مست و مدهوشم جلد شش‌گوشه‌م
مست میشم تا چای روضه می‌نوشم
این مستی علی الدّوامه
اسمت بهترین کلامه
من هستم فقط غلام امام حسین
این مستی تموم نمی‌شه
می‌مونه برا همیشه
مستی یعنی هستی پیش امام حسین
شراباً طهورا یعنی چای روضه
دلیلش همینه موندی پای روضه
بخونیم ایشاالله کربلا یه روضه
چه خوبایی که مُردن برای روضه
مگه داریم اصلا جایی جای روضه
بخونیم ایشاالله کربلا یه روضه
یا اباعبدالله...
****
مثل خورشیدی عمری تابیدی
ممنونم که داری روزیمو میدی
دستم پیش تو درازه
این گریه مثل نمازه
کی با این گدا می‌سازه؟ امام حسین
چهار فصلِ چشام بهاره
دائم واسه تو می‌باره
هیچکی خوبیتو نداره امام حسین
تو اینقد که خوبی اینقدَر امیری
که از خاطرات هیچ کسی نمی‌ری
بعید نیست که دست عالمو بگیری
خدا شاهده که خیلی بی‌نظیری
برازنده‌ته این منصب امیری
بعید نیست که دست شمرو هم بگیری
یا اباعبدالله...
****
در هوای تو بندگی کردم
یک عمره تو سایه‌‌ت زندگی کردم
شیرینیِ روزگارم
سر رو پرچمت می‌ذارم
من جز تو کسی ندارم امام حسین
بالاتر زِ پرچمت نیست
رو دست مُحرّمت نیست
بدبخت اون که آدمت نیست امام حسین
قیامت حسینه محشرم حسینه
همه اعتقاد و باورم حسینه
منم نوکری که رهبرم حسینه
دل من حسینه، دلبرم حسینه
قنوتِ دعای مادرم حسینه
منم نوکری که رهبرم حسینه
یا اباعبدالله...
