مثل نسیمی از پی تو صحرا به صحرا اومدم من راه نجف تا کربلا را موکب به موکب بلدم من با زائرات با همشون رفیقم انگاری که رو ابرام، وقتی توی طریقم (دورت بگردم، دور علمت دورت بگردم، دور حرمت...) تا کربلا قطره به قطره اشکای ما اذن دخوله هر یک قدم توی مسیرش قدر هزار حج قبوله این سرزمین جاده سرنوشته اسمشو چی بذارم، اگه نگم بهشته این جا مسیر دلدادگیه تمرین عشق و آزادگیه (دورت بگردم، دور علمت دورت بگردم، دور حرمت...) شبهای مَشّایه همیشه روشن ترین جلوهی نوره هر صبح این جاده برا ما یاد آور صبح ظهوره این آخر غصه این جهانه کجای جاده جای، پای امام زمانه یا حجت الله بی تاب توییم ما لشکری از اصحاب توییم (دورت بگردم، دور علمت دورت بگردم دور حرمت...)