(فرصت برای باخدا بودن مُهیّا بود
لحظه به لحظه زندگی کردن چه زیبا بود
دل‌ها، دل‌ها، دل‌ها دریا بود) ۲
جوونای جوونمرد و پیرمردای جوونتر
توی میدون می‌جنگیدن
با همه غیرت و باور
شلمچه، چذّابه جایِ دونه دونه‌شونه
کارون و اروند و طلائیه خونه‌شونه
(آی شهدا! دست منو هم بگیرید....)
این لشکر شیدای آخرالزّمانی‌هاست
این صحنه میدونِ نبردِ آخر دنیاست
غوغا، غوغا، غوغایی برپاست
لشکری از شهیدامون برمی‌گردن برا یاری
رئیسی و بهشتی و باکری و شهریاری۲
چمران و خرازی، در کنار سلیمانی۲
من هستم عضو این لشکر صاحب‌زمانی۲
(آی شهدا! دست منو هم بگیرید....)
