فراموش میشم مثلِ شمعی که ذرّه ذرّه خاموش میشم از یاد میرم مثلِ نسیمی اومدم مثلِ باد میرم واسه روزایی که نیستم میخونم به خدا که دوستت داشتم واسه شبایی که نیستم میخونم به خدا که دوستت داشتم واسه محرّمایی که نیستم الان میزنم سینه واسه اون شبایی که من نیستم الان میزنم سینه این درده محاله آدمی که مرده باز برگرده گرماتو نگیر از من آخه خاک سرده حسین دوستت دارم، حسین دوستت دارم