عقل از سر من پریده و دیوونگی جا گرفته

عقل از سر من پریده و دیوونگی جا گرفته

[ حسین طاهری ]
عقل از سر من پریده و دیوونگی جا گرفته
حرف اگه داری با خدا بزن، عقلمو خدا گرفته

دیوونه‌ی حسینم و دیوونه‌ی حسینم
خراب و مستِ گوشه‌ی مِی‌خونه‌ی حسینم

منم یه روز عاقل بودم عشقِ تو مجنونم کرد
زِ عقل و عاقلا یک‌باره بیرونم کرد

یا حسین غریبِ مادر، تویی اربابِ دل من
یه گوشه چشم تو بسّه واسه حلّ مشکل من

تموم مردم دنیا مارو می‌خونن دیوونه
آره ما دیوونه هستیم بی‌خیالِ این زمونه

یلِ کربلا اباالفضل قربون اون قد و بالات
فدای چشای نازت، فدای خشکیِ لب‌هات

نظرات