روی لبم واویلا، کسی ندیده توی دنیا که با لبای تشنه سقّا بمیره در کنار دریا (یار و علمدار من، من و نذاری تنها ای کاش به فکر غصههای من باش، یه کاری کن غریبم داداش)۲ (ابالفضل)۴