ذکر جنونم حسینه، وصله‌ی جونم حسینه
هرچی می‌دونم حسینه، هرچی می‌خونم حسینه
قلب منو میکِشه
هر جا خاطر خواهشه
که ساربونم حسینه
تا بخت من وا بشه
کربلام امضا بشه
بله برونم حسینه
رودم تا دریا میرم، یا میمیرم یا میرم
صادر شه ویزا میرم، با یه تک امضاء میرم
عرش اعلاء میرم، تا کربلام میرم
به دلم افتاده، امروز فردا میرم
میرم و قربون آقا میرم، وسط روضه‌ی سقا میرم
روزی با گریه به دنیا اومدم، روزی با گریه ز دنیا میرم
اهل حسینه هستم، همین جا بار مو بستم
شغل شریفم گدایی، کاری که شاه داده دستم
دامن زهرا به معراج فرستد مرا
هر دفعه هیأت نشستم
یه جرعه از چایی، روضه رو مینوشم و
قد یه مِی‌خونه مستم
کِی حرص جنت خوردم، من مُهر هیات خوردم
با گوشه‌ی چشمای، فاطمه قیمت خوردم
گرچه تُهمت خوردم، سنگ عترتت خوردم
نبینم یک شب از، هیأت غیبت خوردم
قسم از روز ولادت خوردم، خیره هر چی غیر حضرت خوردم
تا خود گور منم مست حسین، آخه از گهواره تربت خوردم
اباعبدالله حسین...
