دوباره سر زده سپیده

دوباره سر زده سپیده
به آسمون صفا دمیده

دوباره دل غزل می‌خونه 
گل پسر رضا رسیده 

سرو سامونم، به فداش جونم
به هواش من کبوترم، آره مجنونم 

قدمش عشق، کرمش عشق
به امید گوشه‌ نگاهش باز می‌خونم 

ترنم عبادت و سجود من
امیر بی‌قرینه وجودم من 

یا ابن‌الرضا(۴)

این شب و دل به شور و شین، راهی شهر کاظمین
از حرم تو تا خراسون، خودش یه بین الحرمین 

لطف خدا به ما زیاده، خدا به ما جواد و داده
از بس که بخشید تو دنیا اسم آقام باب‌المراده

علی‌ علی‌ 

حیدر، حیدر، عزیز مادر
 قد و بالاش کشید به علی‌ اکبر 

صاحب دل‌هاست، نمک دنیاست
امید کل نوکرها، تو صف محشر

نوشتی اسمتو روی قلب نوکرات
دوست دارم گل پسر امام رضا 

شب میلاد گل امام رضا
از خود آقام می‌گیرم یه کربلا

یا ابن الرضا(۴)

شادی اومد رو لب مادر
به دنیا اومد یه حیدر

شبیه اربابم حسینه
قدو بالای علی‌‌اصغر

شه و شهزاد، ؟؟؟؟ خواهر باد
همه عالم یاد آقام علی افتاد

علی‌ حیدر، علی

نوه زهراست، برای آقاست
سجده شکر اربابم سر سجاد

برد دل آسمون رو، برق نگاهش
رقیه می‌گه: خواهرش بشه فداش

شهزاده مدد، شهزاده مدد

باب‌الحوائج زمونه، عشق همه زینبیونه
به روی دست ابو عباس، انگاری ماه آسمونه

شفیع محشر، از همه برتر
توی سالار دو عالم یا علی‌ اصغر

مه و مهتابی، در نایابی
چقدر هستی با شکوه بغل مادر

کنار گهواره همین که میشینه 
آرزو داره دومادیتو ببینه

یا علی اصغر، یا علی اصغر