دوباره این دل هوای ناله داره نم نم اشکام مثلِ بارون میباره آقا اجازه، سوالی دارم از تو مگه که هر کس که بد شد دل نداره؟ بهشتِ من ضریح شش گوش، خونهی من صحن و سراته قربون روضهات که محلِ تجمعِ دیوونههاته (حسین غریبِ مادر)۴ دلم شده از غمِ داغت بلانوش شعلهی عشقِ تو هیچوقت نمیشه خاموش صحبتِ پیراهن مشکی ما نیست از غمِ تو کعبه هم گشته سیاه پوش دلم اسیرِ نگاهِ دلرباته جنت یه چشمه ز صحنِ کربلاته روحالقُدس جزوِ مجلس گرم کُناته خودِ خدا روضه خوانِ روضههاته با تو دلم خدایی میشه پر میگیره هوایی میشه هر کی امام رضایی باشه ی روزی کربلایی میشه (حسین غریبِ مادر)۴ پرچم سرخت به عالم سر پناهه تو دلبری کردنت با یک نگاهه بس که رُخت نورانی انگار آقا خورشید به پیشِ تو یه نقطه سیاهه بهشتِ من ضریحِ شش گوش، خونهی من صحن و سراته قربون روضهات که محلِ تجمع دیوونههاته