دلم سرای حسین و سرم فدای حسین لبم به ذکر حسین و رُخم به پای حسین مقیم درگَه او دربهدر نخواهد شد غریبِ روز جزا نیست آشنای حسین کسی که سائلِ او شد، به غیر رو نزند گدا نخوانمش آنکس که شد گدای حسین یقین که عاقبتت را خدا به خیر کند اگر که وقف کنی خویش را برای حسین به گوشه گوشهی ششگوشه سجده کرده دلم چه سجدهگاه رفیعیست کربلای حسین