دق الباب

نور خدایی تو در ظلمت این دنیا
با عشق تو زندگی‌ها چه میشه زیبا

شیرینیِ عشق تو زیر دندان آمد
از این حرم هرکه برگشته خندان آمد

باب النهار رحمت واسعه یا مولا
هرکی می‌افته رو خاک تو میره بالا

تو صحن و سرات خادم تو شده جبرئیل
تو صحن و سرات انبیا هم می‌بندن دخیل
تو صحن و سرات جاریه چشمه سر سبیل
مولانا یا امام رضا

باب الجواد مثل بارون براش می‌بارن
اذنم نده اسم مادر رو هی میارن

در می‌زنن می‌زنم تا که این در واشه
بر مادرت رو زدم قلب من دریا شه

باب الرضا رو سیاهارو هم راه می‌دن
می گن امام الرئوف ما رو هم راه می‌دن

می‌دونم آقا داری من رو نگاه می‌کنی
می‌دونم آقا زائراتو صدا می‌کنی
می‌دونم آقا قسمتم کربلا می‌کنی

مولانا یا امام رضا...