دق الباب

نور خدایی تو در ظلمت این دنیا
با عشق تو زندگی ها چه میشه زیبا

شیرینی عشق تو زیر دندان آمد
از این حرم هرکه برگشته خندان آمد

باب النهار تو واسعه یا مولا
هرکی میفته رو خاک تو میره بالا

تو صحن و سرات خادم تو شده جبرئیل
تو صحن و سرات انبیا هم می بندن دخیل
تو صحن و سرات جاریه چشمه سر سبیل
مولانا یا امام رضا

باب الجواد مثل بارون براش می بارن
اذنم نده اسم مادر رو هی میارن

در می زنن می زنم تا که این در واشه
بر مادرت رو زدم قلب من دریا شه

باب الرضا رو سیاهارو هم راه می دن
می گن امام الرئوف ما رو هم راه می دن

می‌دونم آقا داری من رو نگاه می کنی
می‌دونم آقا زائراتو صدا می کنی
می‌دونم آقا قسمتم کربلا می کنی
مولانا یا امام رضا