درد بسیار مداوا گریه
ارث جا مانده‌ی زهرا گریه
روزها ناله و شب‌ها گریه
آب می‌خورد ولی با گریه
گریه بر شاهِ شهیدان خوب است
گریه بر کشته‌ی عریان خوب است
گریه بر دامن طفلان خوب است
گریه بر آن لب و دندان خوب است
مظلوم اباعبدالله...
گریه بر ناله‌ی آن مادرها
گریه بر گریه‌ی آن دخترها
گریه بر غارت انگشترها
گریه بر سوختن معجرها
گریه بر ناقه نشسته سخت است
گریه با پیکر خسته سخت است
گریه با بال شکسته سخت است
گریه با گردن بسته سخت است
آمد و دید تنی افتاده
کشته‌ی بی‌کفنی افتاده
شَه بی‌پیروهنی افتاده
پاره پاره بدنی افتاده
آمد و دید کنارش پَر نیست
بدن افتاده ولیکن سر نیست
چند انگشت و انگشتر نیست
این حسین است ولی دیگر نیست
سرو بُرد، حنجرو بُرد، چشم دلش سیر نشد
از حرم معجرو بُرد، چشم دلش سیر نشد
چشم دلش سیر نشد دوباره اومد
پیاده رفت از گودال سواره اومد
****
حیا نمی‌کنند
پیکر نیمه‌جونتو رها نمی‌کنند
****
آه ریّان! پشت اسمش بنویس عطشان
آه ریّان! قتلگاه به خاک و خون غلتان
آه ریّان! ناله می‌زنم براش از جان
آه ریّان! حتی از شریعه خورد حیوان
آه ریّان! پشت اسمش بنویس عطشان
آه ریّان! جدّ ما به خاک و خون غلتان
آه ریّان! بگو برگه برگه شد قرآن
شیب گوداله و شاه بی‌ردا
وا محمّدا وا محمّدا
عمّه جان رو به مدینه زد صدا:
وا محمّدا وا محمّدا
می‌زنه سنان جدا شمر جدا
وا محمّدا وا محمّدا
برسه اگه صدایی به صدا
وا محمّدا وا محمّدا
آه ریّان! کشته‌ی فتاده در میدان
آه ریّان! حق دارن بهش بگن عریان
آه ریّان! جلو چشمامه همین الان
آه ریّان! دَم قتلگاه همه طفلان
آه ریّان! عُلیا مخدّره گریان
آه ریّان! حمله شد به حرم سلطان
لااقل صیدتو رو به قبله کن
شمر حوصله کن شمر حوصله کن
اوّل بکُش بعد هلهله کن
شمر حوصله کن شمر حوصله کن
برید از خیمه‌ی ناموس خدا
وا محمّدا وا محمّدا
روی خاک تن پاک شهدا
وا محمّدا وا محمّدا
اباعبدالله یا اباعبدالله...
